Ambon - Woensdag 27 juli 2011

Om vijf uur lopen de wekkers af en is het een geren door het huis. Saar gaat mandiën in haar eigen huis en ik in Simons huis. Simon is al klaar en gaat Jeanny ophalen. Ondertussen staat de thee en chocoladetaart ook al klaar. Dit is ons ontbijt.

Om 6uur wordt de koffer in de auto geladen. Oom Dicky is er ook al en oom Janes en Stanley staan ook al klaar. Helaas kunnen zij niet mee in de auto van Simon, omdat Simon op de terugweg nog 2 collegae mee moet nemen van het vliegveld. Zij komen aan met het vliegtuig uit Jakarta.

Oom Janes en Stanley wachten op de auto van tante Ietje. De chaffeur is nog niet terug. Hij rijdt de mensen naar de boot. De mensen uit de groep van tante Ietje, de mensen die ook naar Ceram gaan.

Helaas is de chaffeur niet op tijd en is het gebleven bij gedag zeggen bij het huis… shit!! Onderweg pikken we nog wel Elva op in Halong.

Op het vliegveld is alles al geregeld. Jeanny werkt voor een oliemaatschappij en heeft dus veel contacten met mensen van luchtvaartmaatschappijen. Zij heeft ook mijn ticket geregeld …. voor weinig geld. Iemand heeft al ingecheckt voor me en komt mijn koffer halen. Ik hoef nergens in een rij te staan of zo. We blijven nog lang gezellig staan praten en dan is het tijd om door de douane te gaan en alweer is daar die man die mijn koffer heeft gehaald. Hij neemt mijn handbagage over en loopt met me mee. We lopen gewoon iedereen voorbij en ik kan overal doorlopen.

Hij gaat mee tot aan de gate en vertrekt dan. Wat een luxe zeg.

De reis verloopt voorspoedig. Ik heb een overstap in Ujang Pandang en hier hebben we een vertraging van 20 minuten. Bij het instappen krijgen we allemaal een bekertje mineraalwater en een doosje waarin een broodje en een cakeje zit. Mooi voorbeeld voor de Nederlandse Spoorwegen. Bij vertraging een kopje koffie aanbieden.

Ik land dus 20 minuten later dan gepland. We staan nog maar net aan de grond en ik heb mijn telefoon aangezet en hij gaat al over. Het is Wayan. Hij komt me ophalen en vraagt of we er al zijn.

Een uurtje later zit ik op mijn kamer in Bali. Uitpakken de handel en eerst maar eens een uurtje plat. Ik heb een vreselijke hoofdpijn. Toch weer kou gevat in het vliegtuig. Uiteindelijk slaap ik zes volle uren en wordt om een uurtje of 5 wakker gebeld door Nederland…. geloof dat ik nog net kan zeggen dat ik goed in Bali ben aangekomen, maar me niet lekker voel. Een uur later belt Ron en het enige dat ik kan zeggen is dat ik me ziek voel en vanavond niet mee ga eten. Hij vraagt of hij een dokter moet laten komen. Neeeeee…… geen dokter voor mij. Het zal wel overgaan.

Om 19uur besluit ik om te gaan douchen en naar de overkant te gaan voor een hoofd- en schoudermassage. Heerlijk is dit…. een uur lang massage. Daarna bij de Fancybar iets gaan eten. Ben zo blij dat dat hier gewoon allemaal tegenover zit en ik niet kilometers moet lopen of zo. Het enige dat ik wil eten is rijst met soep.

Daarna meteen naar huis en gaan slapen!!