vrijdag 29 juli 2011

Ambon - Zaterdag 23 juli 2011

Zaterdag zal een interessante dag worden. Ik heb een bijzondere afspraak met Iaan en Simon. Iaan is de kleindochter van oom Dicky. Oom Dicky is getrouwd geweest met wijlen tante Atta en tante Atta was het petekind van mijn grootouders. Daar mijn opa en oma een flink stuk grond hadden in kota Ambon, heeft mijn oma de grond eerst in 2en gesplitst en de ene helft zelf gehouden en de andere helft nog eens gesplits en hiervan een kwart aan tante Atta gegeven en het andere kwart aan oom Janes… ook hun petekind.
Dus op dat stuk grond heeft oom Dicky een huis gebouwd, waar nu nog Jeanny, een van zijn dochters, woont met haar gezin. Zelf is hij een stukje verderop gaan wonen in een gelijkvloerse woning.
Op het andere stuk heeft de man (wijlen) van tante Ietje een huis gebouwd en daar woont zij nu met oom Janes.

Dit ter informatie en nu terug naar de speciale ontmoeting met Iaan en Simon.

Iaan, oom Janes en ik bij Sibu Sibu...
We spreken om 12 uur af en ze zijn op tijd. Helaas komt Simon zeggen dat hij wat later komt, want er is een onverwachte vergadering ingelast. Misschien kunnen we op hem wachten bij Sibu Sibu en kan hij tussendoor komen voor onze bespreking. Oom Janes zal meegaan voor het geval we taal problemen krijgen en er niet uitkomen in het Maleis of het Nederlands. Stanley gaat mee omdat hij ons rijdt.

Uiteindelijk blijkt dat Simon niet weg kan en bespreek ik mijn ideeën met Iaan en oom Janes. Hierover niets in dit blog…. ;)

Oom Janes en Stanley - Pintu Kota...
We besluiten er iets leuks van te maken en gaan naar Pintu Kota. Iaan moet om 17 uur thuis zijn, ze moet naar het werk i.v.m. een overlijdensgeval.
Bij Pintu Kota gewandeld en foto’s gemaakt. Daarna Iaan naar Halong gebracht en gewacht tot ze klaar was. We nemen haar weer mee naar Ambon en ook Elva -haar zusje- gaat mee. Elva heeft die ochtend van school gespijbeld, omdat ze dacht met Iaan mee te kunnen naar Ambon. Toen ze hoorde dat het een afspraak betrof van Simon, Iaan en ik heeft ze erg gehuild en voelde zich buitengesloten.
Helemaal toen ze de foto’s zag. Die hebben we meteen laten afdrukken namelijk.

Dus Elva mocht ook mee naar Ambon.

Simon komt ook nog langs en mijn nicht Saar Kalay (Saar woont nog in het huis van mijn oma met haar man). We eten gezamenlijk en dan is het alweer bijna bedtijd.

De tijd vliegt voorbij

Opeens staat Saar T. voor de deur met haar zusje Ietje. Dus geen tijd om te gaan slapen. Wanneer Ietje me vraagt wanneer ik terugga naar Bali en ik zeg dat het de 27e zal worden, zegt ze “Oh, hari rabu”. Ik zeg dat het niet hari rabu is, maar donderdag en zij maar zeggen hari rabu en ik maar zeggen donderdag….. (rabu is woensdag). Dan blijkt dus dat ik me flink heb vergist. Ik ga niet donderdag, maar woensdag terug naar Bali.
Wat een vergissing zeg!!! Planning beetje veranderen, maar ach ja, ik ben ook hier vrij flexibel. Was wel schrikken, want ook oom Janes had donderdag in zijn hoofd.

Was wel even balen hoor, maar het zij zo en ach ja…. ik kom vast nog wel eens terug….